Je mag helemaal jezelf zijn
Heb jij al je hele leven het gevoel van afwijzing, dat wat je ook doet of zegt je altijd kritiek of commentaar krijgt. Wanneer jij je gevoel uitspreekt dat je belachelijk wordt gemaakt, dat je gevoelens niet beantwoord worden. Dat je gevoelens afgedaan worden als onzin. Je het gevoel hebt dat je niet belangrijk bent, dat mensen je niet zien, niet horen, niet leuk vinden, dat je het gevoel hebt geen aansluiting met anderen te kunnen vinden, dat je je nergens thuis voelt, je niet veilig voelt om jezelf te zijn. Je voelt al van te voren die afwijzing voordat je je uitspreekt voor wat je voelt. Een gevoel van onveiligheid dat je niet mag of kan zeggen hoe jij erover denkt. Je voelt je afgewezen in je hele zijn. Het gevoel dat je niet jezelf mag zijn.
Dit is ontzettend pijnlijk, het gevoel afgewezen te worden in je hele zijn.
Heb je je wel eens afgevraagd waar deze gevoelens vandaan kunnen komen? Als je deze gevoelens ervaart wat doe je ermee? Keer je naar binnen om je emoties te doorvoelen of duw je ze weg omdat ze te pijnlijk zijn?
Deze diepe gevoelens van afwijzing kan je al hebben ervaren in de baarmoeder. Al tijdens conceptie krijg jij emoties, gedachtes, gevoelens mee vanuit jouw moeder en de gehele vrouwenlijn wat daar niet is verwerkt aan trauma’s en gebeurtenissen.
Wanneer jij in de baarmoeder van je moeder zit krijg je alles mee van je ouders zelfs als ze praten en als ze ruzie maken. De emoties de overtuigingen die zij als ouders maken en de overtuigingen die jij maakt wanneer je in de baarmoeder zit.
Het kan zijn dat jij geen gepland kind was, het geen bewuste keuze was, je onverwachts kwam, dat je ouders niet op jou zaten te wachten, je niet welkom was. Dat je als kind hun leven in de war schopt omdat ze hun leven anders hadden voorzien, ze van hun leven wilde genieten zonder kind. Je een moetje was.
Als het geen bewuste keuze was, kan het zijn dat je ouders in het begin helemaal niet blij waren, misschien wel boos, verward, angst, paniek. Er allerlei emoties omhoog kwamen, je ouders misschien ruzie gingen maken hoe ze jou moesten opvoeden. Eigenlijk geen zin in een kind hadden, je moeder daardoor toen je in haar buik zat niet tegen je praatte, je niet hoorde als jij probeerde contact te maken. Je daardoor al onveilig voelde, omdat er geen verbinding was. Emotionele verwaarlozing kan al in de baarmoeder gestart zijn.
Als jouw moeder deze gevoelens niet heeft verwerkt krijg jij deze gevoelens al mee en kan je dat gevoel je hele leven bij je dragen en je belemmeren in je leven.
Dit kan jou je hele leven het gevoel geven dat jij je nergens welkom voelt, dat je je op sommige plekken onveilig voelt om jezelf te zijn. Daardoor heb je misschien ook al je hele leven het gevoel dat je geen goede band hebt met je moeder er is geen verbinding het gevoel dat je mekaar niet begrijpt. Je kan het gevoel hebben dat ze nog steeds geen zin in je heeft, dat het haar niet uitkomt dat je komt, ze andere plannen heeft, ze niet op jouw zit te wachten. Al deze gevoelens heb jij waarschijnlijk al ervaren in de baarmoeder en draag jij deze energie je hele leven mee en zend je deze uit, totdat jij deze pijn verwerkt hebt om te doorvoelen.
Hoe? Door gewoon te voelen, alles er te laten zijn hoe jij je voelt wanneer je het gevoel hebt afgewezen te worden, je niet veilig te voelen om jezelf uit te spreken. Je het gevoel hebt ergens niet welkom te zijn.
Heb je hulp nodig?
Boek dan mijn sessie: Moeiteloos jezelf helen. Ik begeleid jou om te leren te gaan voelen en alles er te laten zijn wat zich aandient.
Uiteindelijk heeft alles te maken dat je jezelf erkent voor wie je bent, je moeder gaat het nooit meer doen. De pijn die je daarvan hebt mag je doorvoelen en ervaren anders blijft het je belemmeren.